Lekker genieten hier!

Zo, het wordt weer tijd voor een nieuwe update over mijn leventje in Curaçao!

Allereerst ben ik mijn huisgenootjes nog een verhaaltje van woensdagavond verschuldigd. Namelijk op de terugweg van de TMF besloten we om met z’n 3en voorin te gaan zitten en dan twee op de achterbank, gewoon omdat het kan! Dus Jeroen en ik voorin (netjes met de gordel om) naast chauffeur Bart, en Myrna en Kaily gingen achterin zitten. Ik zal zeggen: we hebben gelachen. Dit was zeker voor herhaling vatbaar.

Nu back to the point, ik ben gebleven bij donderdagavond. Deze avond zijn we gaan stappen bij de Bermuda, gezellige avond gehad!
Dit was vrijdag nog een klein beetje te merken dus daarom gekozen voor een rustig dagje rondom het huis. ’s Middags even boodschappen gedaan en ’s avonds samen gegeten, en jawel ik gekookt! Taco’s nogwel. Daarna hebben we buiten met de beamer op het groot scherm een film gezien en later filmpjes op youtube gekeken. Met een fles Bacardi Razz erbij heb ik me goed vermaakt deze avond! Voor we het wisten was het midden in de nacht voordat het bed werd opgezocht.

Zaterdag was een productievere dag. Toen zijn Myrna en ik met Jeroen en Bart naar het slavenmuseum geweest. Dit was echt iets heel indrukwekkends vond ik. Ik heb nooit in de gaten gehad dat het zo heftig is geweest wat er vroeger met die slaven is gebeurt. Zo was er bijvoorbeeld ook een stukje schip nagebouwd waar je dan in kon gaan kijken. Het was zo hoog dat ik er precies kon staan (kun je nagaan hoe laag het dak was, haha.) en dan allemaal aparte open hokjes waren erin gebouwd, waar dan duizenden slaven samen werden ingepropt. Niet normaal. Verder hingen er veel plaatjes en teksten van die tijd waardoor het duidelijk werd hoe er over het nieuw ontdekte soort, ‘de afrikanen’ werd gedacht en hoe zijzelf er tegenaan keken. Er werd me in keer ook wat meer duidelijk over wat ik ooit bij geschiedenis heb geleerd. In totaal bestond het museum uit vijftien gebouwen, onderverdeeld in acht bezichtigingsplekken, gesorteerd op onderwerp, zoals: de ontdekking van het afrikaanse volk, opgezette schedels, hoe de slaven op boten zaten, het einde van de slavernij etc. Ohja! Jolijn zou Jolijn niet zijn als ik niet een beetje kattenkwaad zou uithalen: er was een klein deurtje, met daarachter een trapje, dus ik klom erop en zat toen bovenop een hutje. Ik kon me wel omdraaien, maar dat deed ik niet, ik klom verder (op de knieën) en ben via het trapje aan de voorkant weer omlaag gegaan. Of het nu echt verboden was weet ik niet, er stond tenslotte geen bordje met ‘verboden te betreden’.

Na het slavenmuseum hebben we nog op een terras wat gedronken en daarna ben ik met Myrna nog even Punda ingeweest, wat winkeltjes bekeken en daarna gingen we met de bus naar huis. Op een gegeven moment vroegen we ons af of we nog wel thuis afgezet werden want het duurde wel erg lang en Mahaai waren we al lang voorbij, maar we kwamen nu op verschillende plekken waar je zo niet zo snel komt, zoals binnenwegen en zandpaden. Uiteindelijk zei de buschauffeuse dat ze ons vergeten was, maar dat we nu als eerste weggebracht werden, toch drie kwartier van het eiland kunnen genieten in plaats van vijf minuten, mooi meegenomen. Eenmaal thuis aangekomen hebben we onze spullen neergezet en gingen we met de auto richting Zanzi, een bar/feest op het strand van Jan Thiel. Echt wat je zo in boekjes ziet, wit strand met een blauwe zee en palmbomen erbij.
Maar ik zou mezelf niet zijn als ik er in een keer goed heen reed, dus ook deze tocht duurde iets langer dan gepland. Van huisgenootje Jeroen had ik een mooie zelfgetekende plattegrond gekregen, het was alleen een beetje jammer dat alleen het begin en einde van de kaart klopte, we kwamen op verschillende plekken die we nog herkende vanuit het busje dus dat was wel toevallig! Verder nog langs een verlaten plek, met allemaal droge vlaktes en zandwegen  gekomen, waar je wel naar de zee kon kijken, het had opzich wel iets! Toen het wel genoeg was geweest met zoeken en rondrijden heeft Myrna bij een supermarkt de weggevraagd en bleek dat we best wel in de buurt zaten, vijf minuten later stonden we op dat mooie strand, alleen het happy hour hebben we gemist, dan volgende week maar weer terug!

Rond een uur of acht zijn we terug naar huis gegaan, hier hebben de jongens voor ons gekookt en ’s avonds zijn we met z’n vijven naar Bermuda geweest, daar was buiten een feestje met verschillende dj’s. Ik heb me wel vermaakt! Maar nadat het feestje was afgelopen was deze avond nog lang niet voorbij! Eerst gingen we naar een shoarmaboot die aan de overkant van de weg lag, hier een lekkere kipkapsalon gegeten en hierop volgde ‘Met z’n drieën voorin de auto, Part II!’ (foto volgt, dankje Bart!). Eenmaal aangekomen bij ons huisje zei ik dat ik altijd al een keer over een auto heen zou willen lopen! En wat zegt Jeroen, ‘pak de mijne maar’!! Dus ik werd op de auto geholpen en liep daar vrolijk overheen. Toen ik aan de overkant was werd ik er ook weer netjes vanaf geholpen, een leuke beleving, voor iedereen die de kans krijgt, gewoon doen! Haha! Ook hiervan zijn enkele foto’s gemaakt. En de dag erna was er alleen een voetafdruk te zien in al het stof etc. wat er op de achterruit zat, dus een auto kan er tegen. Aangezien we op deze dag een nieuw zwembad hadden gekregen, een stuk groter dan het oude dat kapot was gegaan, besloten we dat ook dit nog uitgetest moest worden, om half 5 in de nacht dus nog even een minipoolparty gehad en daarna kon ik tevreden gaan slapen!

En dan is het alweer zondag. Na lekker uitgeslapen te hebben ben ik met Myrna naar Saint tropez geweest, die ocean club, waarbij het zwembad als het ware overloopt in de zee, ook hier is een foto van. Lekker een middagje in de zon gelegen en daarna ’s avonds met Bart en Jeroen bij de Tropen gaan eten! Ik heb zo’n idee dat ik daar nog wel vaker kom in de tijd dat ik hier zit, heel goed gegeten.
Zondagavond is hier in Curaçao Wet and Wild bij Mambo beach, wat je je daarbij voor moet stellen is een strand met feestverlichting, veel swingende mensen en leuke muziek! Kortom een geslaagd feest! Mooi dat ook dit elk weekend is. Rond een uur of half 3 toch maar naar huis gereden want waar we de hele avond niet aan gedacht hadden, was dat maandag om acht uur ’s morgens onze eerste stagedag begon, snel het bed in dus maar!

Maandag was het dan zover, onze eerste stagedag bij de Taamskliniek. Om 8 uur moesten we aanwezig zijn, dus wij ons gemeld bij de balie, zei die mevrouw dat de broeder ons ‘zometeen’ zou komen ophalen. Wij dus gaan zitten en de tijd ging voorbij en voorbij, maar geen broeder. Om vijf voor negen kwam hij dan aanlopen, op z’n dode gemak. Meteen kennisgemaakt met de Antilliaanse mentaliteit dus! Verder een rustig dagje gehad, ofja eigenlijk tot nu toe alle stagedagen wel, ik heb nu drie dagen gewerkt, maar op dit moment is het heel rustig in de kliniek.

Even kort nog een verhaaltje over de kliniek en dan vind ik het wel mooi geweest met typen, ik moet ten slotte met skypen en als ik weer thuis kom ook nog iets te vertellen hebben!

Ik loop stage op de Kinikini afdeling, het is een chirurgische afdeling waar plek is voor 22 patiënten. De meeste patiënten die komen worden op dezelfde dag nog geopereerd en anders meestal een dag later en daarna mogen ze ook snel weer naar huis. De meestvoorkomende operaties zijn oogoperaties, borstkankeroperaties en andere tumoren die verwijderd moeten worden, plastische chirurgie, en nog enkele andere ‘simpele’ operaties. Voor de orthopedische operaties enz moeten mensen gewoon hier naar het echte ziekenhuis. Collega’s zijn heel aardig en spreken allemaal Nederlands, alleen onderling praten ze Papiamento, dus ga me toch nog eens goed in die taal verdiepen!

Liefs Jolijn