Van onweer tot de kinderboerderij, het kan allemaal!

Bon nochi!

Nu ik zo kijk in mijn lijstje van wat ik de afgelopen dagen allemaal heb gedaan, zie ik dat mijn vorige verslag toch alweer een tijdje geleden is. Tijd voor een nieuwe dus!

Laat ik maar weer gewoon beginnen bij het begin, het kan zijn dat ik af en toe afdwaal maar dat maakt niet uit.

Als ik het goed zie, was ik geëindigd bij de Amstel Bright party! Dit was wel een leuk feestje. Gewoon lekker in de zee zwemmen en op het strand liggen onder het genot van (een aantal) Amstel Brights. Met op de achtergrond muziek van een dj! Toen de zon onder was en we het relaxen een beetje moe werden zijn we gegaan, op zoek naar restaurant ‘de buurvrouw’. Want we hadden gehoord dat je hier lekker moest kunnen eten en dat moet dan natuurlijk uitgeprobeerd worden. Nou het was ook echt lekker! En daarbij zag het er ook heel gezellig uit: het was een soort van houten circustent, met een rieten dak er bovenop.

Zondag was het tijd voor een culturelere dag! Dus we zijn naar Fort Nassau geweest. Het fort opzich stelde niet zoveel voor, maar het uitzicht wanneer je boven stond was wel mooi. Ik kon helemaal over de haven en Punda kijken en zo kon je van veraf ook wel wat dingen herkennen. Leuk om eens gezien te hebben. Daarna wilden we naar een synagoge en het Joods museum gaan, maar dit was alleen van maandag t/m vrijdag geopend, dus helaas! Op naar Mc Donalds voor een Mc flurry oreo, we hadden deze al zo vaak op een bordje zien staan, dat hij nu toch echt uitgeprobeerd moest worden. Wij door de drive en snel naar huis. Zitten we daar onder het afdak te genieten van het ijsje, begint het gewoon super hard te regenen! Maar gelukkig was het bij Wet & Wild ’s avonds weer droog, waardoor ons niet ook nog een mooi feestje onthouden werd.

Nu ik dan toch praat over slecht weer, ga ik meteen door naar dinsdag, want toen was ik echt verbaasd. Het begon ergens in de morgen gewoon kei hard te onweren! In Nederland zie je zoiets al ver van tevoren aankomen, maar hier blijft de lucht gewoon blauw. Toen ik naar buiten keek zag ik ook de flitsen, meer alsof er een paparazzi fotograaf in de lucht zweefde, allemaal van die kleine, snelle flitsen achter elkaar. Heel vreemd. Op dat moment had ik ook gewoon echt zin in een grote kop warme chocomelk met slagroom! Maar tot mijn opluchting duurde dit alles maar ongeveer een half uur en konden we ’s middags na stage nog even naar het strand.

’s Avonds was het weer het wekelijkse happy hour bij tantra. Omdat we niet nog een keer teleurgesteld wilden worden met het feit dat er geen Malibu meer was, besloten we gewoon meteen te beginnen met Bacardi 7up! Wie had dat ooit gedacht, dat ik na mijn eerste baco op 21 augustus (die alle records van langzaam drinken van mij heeft verbroken), ooit nog vrijwillig zoiets zou drinken?! Ik niet, ik had diegene uitgelachen denk ik, haha! Dat Myrna en ik vervolgens nog even proostten met ‘Jamas!’ maakte het wel af, leuk. Het was een gezellig avondje.
Midden in de nacht om kwart voor 5 werd ik in een keer wakker gebeld door Kaily, dat onze auto spoorloos was verdwenen. Ongeveer een uurtje later kwam Myrna vrolijk aanwandelen en bleek het zo te zijn dat zij, nadat we thuis waren gekomen, op pad was gegaan, alles kwam dus weer op z’n pootjes terecht en we kwamen gewoon netjes op tijd op stage.

En dan ga ik verder met donderdag. Alweer de laatste stagedag van de week, altijd een hele vrolijke dag op de een of andere manier. Nu al helemaal want voor vanavond stond Gers Pardoel op het programma. Hij kwam zingen bij Bermuda en daar hoorden wij bij te zijn natuurlijk. Maar eerst even langs de administratie, om mijn welverdiende eerste cheque op te halen! Wat een leuk papiertje is dat, jammer dat we hem in moesten leveren! Maarja het geld is ook wel handig natuurlijk.

En toen 's avonds naar Bermuda voor het feestje. Nu was Gers opzich niet zo heel speciaal, hij heeft ongeveer een half uurtje gezongen, zijn bekende liedjes en nog wat liedjes van andere mensen. Maar de rest van de avond was wel echt geslaagd. Gers Pardoel is eigenlijk maar heel klein, dus hierdoor kon ik er moeilijk foto’s van maken, aangezien er nog wat mensen voor me stonden. Maar gelukkig werd er door iemand aangeboden om foto’s voor me te maken, maar deze jongens en meisjes gingen zelf ook veel foto’s maken van hun groep, dit was echt grappig om te zien toen we de dag er na de foto’s terugkeken. Ik had het e-mailadres van een van die meisjes gekregen, waardoor ik de foto’s ook naar hun kon sturen. Zo leer je toch wel gemakkelijk mensen kennen hier!

Op vrijdag ben ik dan wel met Myrna naar de synagoge en het Jodenmuseum gegaan. Dit was echt interessant om een keer te zien. Van binnen ziet het er heel anders uit dan een kerk. Je hebt wel dezelfde banken alleen staan deze aan de zijkanten, waardoor iedereen zegmaar naar het gangpad kijkt. Daar is dan een hoge preekstoel. Verder stonden er wat kandelaren en het mooiste van alles was de vloer, deze was bedekt met strandzand! Na de synagoge zijn we doorgelopen naar het museum. Hier ben ik toch wat dingen te weten gekomen die ik eigenlijk nooit heb geweten of geleerd. Er werden dingen uitgelegd van de belangrijkste mensen in de Joodse geschiedenis en ook over de oorlog werd vanalles verteld, sommige dingen wist ik al, maar veel ook niet. Het was dus wel leerzaam!

’s Avonds zijn we met Eline en Sophie gaan uiteten. We hebben in Punda aan het water gegeten, het was er druk en er was muziek dus we dachten hier moeten we zijn. Maar toen we na een uur na onze bestelling nog geen eten hadden vonden we het wel vreemd worden, ik zei nog voor de grap toen de serveerster weer bij de computer ging staan, wedden dat ze nu pas onze bestelling invoert. Nou.. ik zat er niet zo ver naast, want ongeveer vijf minuten later komt er iemand naar ons toe: ‘jullie bonnetje is verdwaald geraakt in de keuken, dus we weten niet meer wat jullie besteld hadden.’ Heel vreemd dat zo’n bonnetje uit zichzelf kan verdwalen.. maar we hebben dus onze bestelling nog een keer doorgegeven, en Myrna besloot om er het beste uit te halen: ‘we krijgen dan vast wel een gratis toetje achteraf hé?’ hier stemde de serveerster mee in en we hebben ook nog een drankje van het huis gekregen. Eind goed, al goed. Maar toen was de avond wel om! Eenmaal thuis gekomen hebben we nog wat gedronken en zijn toen maar gaan slapen.

’s Zaterdags zijn we naar Cas Abao gereden, een mooi wit strand met een helderblauwe zee. Hier konden we lekker uitrusten en genieten met een smoothie en minisnacks! Rond een uur of half vijf zijn we gegaan zodat we nog even naar Zanzi konden voor het happy hour. Daarna naar huis gegaan en we wilden graag naar Bermuda ’s avonds maar toen kwam het: er waren rellen in Punda, waardoor de weg was afgesloten en we er dus gewoon niet konden komen. Wel natuurlijk even een rondje gereden om te kijken of we er iets van meekregen, maar dit was niet het geval. We zagen alleen wat politieauto’s.

In Nederland was het blijkbaar groot nieuws en werd er zelfs gesproken van een staatsgreep, maar dat is lichtelijk overdreven. Wat er nu gebeurd was: Je hebt hier een coalitie en een oppositie en 19 oktober zijn de verkiezingen. Nu alle partijen dus campagne voeren ontstaat er veel onrust en ook heel wat meningsverschillen, met als gevolg dat er dus een aantal ministers uit de coalitie zijn gestapt, waardoor deze in de minderheid is ten opzichte van de oppositie. Normaal gesproken wordt er dan afgetreden, maar hier in Curaçao niet, de coalitie weigert dat gewoon. En daardoor waren er problemen ontstaan. Maar hier hebben we verder niks van meegekregen. Wat trouwens wel grappig is aan de verkiezingen hier, is dat de partijen geen naam hebben, maar een kleur, zo heb je de gelen, de blauwen enz. hier rijden nu dus ook overal auto’s met vlaggen in een bepaalde kleur en dat zijn dan die met de politiek te maken hebben. Ook zijn er overal kraampjes en mensen die spullen uitdelen (in hun kleur) en feestjes met live muziek.

Op zondag hadden we een relaxdagje. We hebben wat gezwommen en verder hadden we een fles wijn aangeschaft en stokbrood met salades, heerlijk! ’s Middags ook nog een heel tijdje met pap en Riek geskyped, zo blijf ik toch een beetje op de hoogte van de nieuwtjes in Lottum en omstreken.

’s Avonds was het tijd voor Wet & Wild. Dit keer was het echt de leukste van allemaal tot nu toe!! Myrna en ik waren op een gegeven moment Jochem en Arwin uit het oog verloren en zijn een rondje gaan wandelen. Hierbij kwamen we bij een groep mensen uit waarvan we niet direct konden plaatsen waaruit ze kwamen. Na een aantal (aangeboden gekregen) drankjes waren we erachter gekomen. Ze kwamen uit de Filippijnen en het waren zeemannen die hier een tijdje verbleven. Echt grappige mensen die alleen maar stonden te juichen, springen, proosten en dansen. Heb weer een nieuw woordje voor proost geleerd: Kampai! Geniaal allemaal. Het werd dan ook wat later dan gepland. Beetje jammer dat we de dag er na gewoon naar stage moesten, maarja daar hebben ze middagdutjes voor uitgevonden! Wat ik hier nog even bij kan vertellen, is dat Myrna haar eerste Limburgse woordjes heeft uitgesproken: ‘Jolijn, vanavond gaan we zoepe tot we kroepe!’ Geweldig toch.

Op woensdag had ik afgesproken om met mam en Jos te skypen, maar tot mijn verrassing had ze ook oma opgehaald en mijn peetoom kwam haar halen dus die heb ik ook nog even gezien, leuk!!

Maandag tot en met donderdag heb ik echt een super leuke stageweek gehad! Ik mocht vanalles zelfstandig doen en heb me veel beziggehouden met de medicijnen, zoals klaar maken voor het infuus, uitdelen en heb ook al een infuus aan mogen sluiten! Verder is er een Nederlandse stagiaire begonnen bij mij op de afdeling. Een al wat oudere vrouw die al een tijdje hier woont en graag weer terug de zorg in wil. Ze komt hier haar handelingen oefenen. Echt gezellig dat er dan zo tussendoor ook iemand Nederlands praat. En we zijn ook samen Papiaments aan het leren, zij kent al een heel aantal dingen dus dat is wel handig! ‘Mi ta papia Papiamentu un tiki’! Jaja, zo zien jullie wel, behalve feesten en vakantie vieren wordt er hier ook zeker wat geleerd! : )
Toen het dan weer donderdagmiddag was vond ik het zelfs jammer dat de stageweek er op zat. Maar met het idee dat ik drie dagen lang kon uitslapen, kon ik me er snel bij neerleggen. Haha! En ja.. voor ik het weet is het alweer maandagmorgen.

Donderdagavond: Bermuda avond! En ook deze was het hoogtepunt tot nu toe! Geweldig met allerlei mensen staan buurten én het zover gekregen dat ik een glas drinken in m’n gezicht gegooid kreeg! Hahaha! (daarom zijn mijn haren nat op bepaalde foto’s ;)) Nu dan even het verhaal: Andre hoefde zijn flesje Bright niet meer, ik vond het sonde dat hij dat weg wilde gooien (als hij dat al van plan was) dus heb aangeboden om het voor hem op te drinken. Maar toen ik het flesje eens goed bekeek, zag ik dat er geen limoen in zat en dat vond ik jammer. Dus hij wilde voor mij een schijfje halen, dit hoefde niet dus ik riep hem terug maar hij luisterde niet. ja dan niet, dus ik natuurlijk zoals ik ben: op het moment dat hij aan kwam met het schijfje dat flesje leegdrinken zodat hij voor niks was gaan lopen. Dit had als gevolg dat het schijfje in mijn glas werd gegooid. Hier zat ik niet op te wachten dus ik gooide het schijfje weg. Toen vroeg Andre aan me of ik graag met dingen gooide, zonder dat ik iets in de gaten had beantwoorde ik zijn vraag enthousiast met ‘jaaa’! Beetje dom want voor ik het wist had ik een hele baco in mijn gezicht! Sonde van de drank, maar dit betekent wel dat ik ooit nog een keertje wraak mag nemen, yeah!

Nu heeft hij ’s avonds wel hamburgers voor Myrna en mij gebakken, dus dat was opzich wel een aardig gebaar van hem, vooral de verbrandde ui konden we erg waarderen. Maar ik heb wijs mijn mond gehouden.

Vrijdag was een actieve dag! We wilden flamingo’s zien, dus we zijn op zoek gegaan naar flamingo’s. En met succes. Eerst bij fort st Michiel geweest waar je bij een soort haven kon kijken en daarna zijn we doorgereden naar Boka Sami, wat er naast lag. Dit was een wandelpad waar we een heel stuk hebben gelopen. Nooit gedacht dat ik het ooit zou zeggen, maar ik vond het echt rustgevend en mooi! Op een gegeven moment was er tussen de struiken een open stuk en daar konden we over een heel water kijken en wat bergen en rotsen zien. Nu bleek dit achteraf de achterkant te zijn van het water waar de flamingo’s zitten. Na een lekkere ijskoude cola wilden we toch echt naar de flamingo’s! Dus weer verder gereden en toen zagen we het volgende bordje ‘Landhuis st. Michiel’. Wij afgedraaid en jawel, we konden onze ogen niet geloven: een kinderboerderij!! Werkelijk ik heb genoten. Liepen we daar, tussen allemaal loslopende eenden, kippen, kalkoenen, pauwen en kuikentjes, toen we tot onze verbazing ook nog een koe en een paar struisvogels hebben gespot! Ik voelde me gewoon weer 2 in plaats van 20, haha! Later zagen we dat er ook bordjes hingen met de dieren erop en pijlen. Dus toen een mevrouw kwam vragen of ze ons ergens mee kon helpen hebben we dan ook nog maar even gevraagd waar de schildpadden waren! Deze hadden zich verstopt maar we hebben nog een stukje kunnen zien, gelukkig! Vervolgens de weg afgereden en dan uiteindelijk de grote plas water vol met flamingo’s gezien. Dus het doel van de dag bereikt.

’s Avonds was het weer tijd voor de maandelijkse Full Moon party! Alleen was de dj dit keer niet zo goed om het even subtiel uit te drukken. Dus het is geen overdreven laat avondje geworden. Op de muziek na was het verder wel een gezellige avond.

Gisteren werkelijk helemaal niets gedaan. Het was een beetje een ellendige dag, eerst tot 14.00 uur in bed gelegen, gewoon alleen al omdat het kon. Toen ik daar eindelijk uit kwam, kwam ik Myrna tegen, die hetzelfde besloten had. Dat is dan wel leuk. Eenmaal buiten begon het, we keken naar de lucht en die was gewoon niet mooi. Ik ben me op een stoel gaan zitten en er niet meer vanaf gekomen tot 16.45 uur, want toen was het tijd om naar het happy hour bij Zanzi te rijden. De rest van de middag heb ik vol gekregen met whatsappen, facebooken en gewoon gezellig klagen met Myrna. Dat heeft eigenlijk ook wel iets voor een keer : ) Ook bij het happy hour was het niet zo als anders. Het was minder druk als anders. Rond een uur of 19.00 zijn we naar huis gegaan. En jawel het begon te regenen, en hard! Zelfs weer met wat onweer. Wat stappen betreft was er niet veel te beleven en even is er het idee geweest om naar het casino te gaan, maar dit leek ons een beter plan voor op een geluksdag. Op naar Mc Donalds dan maar om de dag af te sluiten met een Mc Flurry oreo!

Vandaag was stukken beter! Eerst gezakt voor het nationale verkeersexamen, dat we op internet hebben gemaakt, maarja het gaat om de rijvaardigheid zal ik maar zeggen. En ik kan me hier in Curaçao prima aanpassen. Ik zal even een kort verslag doen van de rijstijl hier: Rechts inhalen (als het kan in een bocht), stoplichten (als ze het doen) gebruiken als het uitkomt, toeteren in plaats van het knipperlicht aanzetten, het woord BOB is nog niet uitgevonden, en dan de allerbelangrijkste regel: voorrang nemen in plaats van geven. Ohja bang voor een bekeuring hoeven we ook niet te zijn, want op het hele eiland staan welgeteld twee flitspalen en die zijn kapot! (Ik heb me ook nog laten vertellen dat ze alleen maar Amerikaanse nummerborden herkennen). Ongelofelijk, ik denk dat mam behalve de AA ook nog rijlessen kan regelen voor als ik terug ben, haha!

Na het verkeersexamen gedeelte hebben we onze auto gepakt en zijn we naar Soto gereden. Hier kun je bij sint Martha genieten van het mooiste uitzicht van het eiland. En dat was het, zoals Myrna zei: ‘ik zeg dat ik het beautiful vind, want dat klinkt veel beter dan mooi!’

Nu gaan we zometeen een pastasalade van Kaily proeven en dan even een feestje bouwen op Wet & Wild! Maar niet te lang, want morgen weer fris en fruitig naar stage!

Voor jullie (alvast) drumi dushi en tot de volgende keer!

Liefs Jolijn